że zaszła w ciążę. Niech się teraz martwi. Ash zaniknął karton gwałtownym gestem. - Ja nigdy nie okłamałem żadnej kobiety, żeby zaciągnąć ją do łóżka, i nigdy żadna ze mną nie zaszła w ciążę. - Gdyby akurat zaszła, byłoby lepiej dla niej i dla dziecka, żebyś podwinął ogon i pomaszerował w siną dał. - Niby dlaczego? - Bo lepiej, żeby dziecko nie znało w ogóle ojca, niż miało niezdolnego do miłości i troski. - Kto powiedział, że nie potrafiłbym zatroszczyć się o własne dziecko? Maggie wskazała głową śpiącą Laurę. - Ona nie jest moim dzieckiem. - Nie. Jest twoją siostrą. - Przyrodnią. - I to nie pozwala ci jej kochać i zatroszczyć się o jej los? - Właśnie robię co w mojej mocy, żeby odnaleźć http://www.dobre-budownictwo.com.pl - Carrie Thomas - sapnęła do głośnika domofonu. - Proszę mnie wpuścić. Stała oparta o drzwi, więc gdy tylko zamek je zwolnił, wpadła do sieni i pognała na górę, prze- R S skakując po dwa stopnie naraz. Nie mogła pozwolić na to, żeby Nikos Kristallis zbliżył się do Danny'ego. Wpadła jak bomba do pokoju, w którym bawiły się dzieci. Danny siedział na kocyku i bawił się z opiekunką. Był bezpieczny! - Danny! - zawołała Carrie, zatrzaskując za sobą drzwi. Malec odwrócił główkę, popatrzył na Carrie i zapłakał.
R S - Naprawdę bardzo mi przykro -powiedziała Carrie. - Nie udało mi się zdobyć tego telefonu. - Nie przejmuj się - Lulu była niemal radosna. Jakby nie pamiętała, że dopiero tonęła w rozpaczy. Patrzyła na Darrena, który nieopodal rozmawiał z kilkoma Sprawdź King wiedziała, kiedy temat jest zamknięty. - Miło było na lunchu? - Raczej nie. Dziewczyna dała za wygraną i zajęła się pracą, a Shipley podeszła do biurka. Lunch z siostrą był prawdziwą udręką, gdyż Laura chciała rozmawiać wyłącznie o swoim nowym domu, o tym, jak bardzo dzieci się z niego cieszą, jakim fantastycznym mężem jest Gary i jak wiele Shipley traci. - Szczerze mówiąc, Helen, nie masz nawet pojęcia - mówiła bynajmniej nie po raz pierwszy. - Wiem. - Shipley próbowała skoncentrować się na spaghetti.