Sebastian ruszył przez pole. – Twoje życie jest okropnie nudne. To znaczyło, że się nie myliła. – Może dla kogoś takiego jak ty – mruknęła ze złością, idąc za nim. Lornetka kołysała się na jej szyi przy każdym kroku. – Czy na rzece też mnie obserwowałeś? – Nie. Siedziałem tutaj i przyglądałem się, jak dzięcioły niszczą twój ogród. – Chyba nie mówisz poważnie. Spojrzał na nią przez ramię. – Obejrzyj swoją fasolkę, to się przekonasz. – Nie potrzebuję ochroniarza – warknęła z wściekłością. – To dobrze, bo ja się na tym nie znam. Chciałem tylko obejrzeć sobie otoczenie. Lucy idzie do pracy. Lucy zrywa fasolkę. Lucy zajmuje się dziećmi. Lucy załatwia sprawunki. Lucy pije wino na werandzie. Lucy wybiera się na spływ rzeką. – Ziewnął. – I tyle tego. – To lepsze niż leżenie przez cały dzień w hamaku – warknęła zjadliwie. – Niewątpliwie. http://www.aptekarskie.pl - Tak. On wie wszystko o wszystkich. Sin milczał przez długą chwilę, zamyślony i nieobecny duchem. - Lady Jane Netherby - powtórzył w końcu. - Jesteś pewna? Victoria skinęła głową. - Kiedy się jej przedstawiłam, zareagowała bardzo dziwnie. Prawdę mówiąc... - Sama się jej przedstawiłaś? - Oglądałyśmy te same perkale. Była uprzejma, ale trochę wyniosła, co przypisuję jej nieśmiałości. Kiedy usłyszała, że jestem lady Althorpe, powiedziała coś niezrozumiałego i prawie wybiegła ze sklepu.
Plato zaklął pod nosem. – Niech już będzie. Tylko się pospiesz. – Zaraz wrócę! – wykrzyknęła Madison triumfalnie, znikając w głębi domu. – To będzie przepiękny patchwork! Patchwork? Dobry Boże, zdumiała się Barbara. Madison nigdy nie przygotuje się do konfrontacji z prawdziwym Sprawdź - Nie rozumiem. Czy to ostrzeżenie? A może pod wpływem Sinclaira stawała się paranoiczką? - Za życia człowiek zwykle ukrywa swoje wady, natomiast po śmierci już nie może się bronić przed tym, co mówią o nim ludzie. - Czyli że jeśli ktoś doszukuje się zła, w końcu je znajdzie. - Właśnie. - Lady Jane skinęła na sprzedawcę. - Wezmę dziesięć jardów tego niebieskiego perkalu. Proszę go wysłać do pracowni madame Treveau. - Dobrze, milady. Jane Netherby wyciągnęła rękę.